80% dzieci przestaje ssać kciuk w wieku 5 lat, 95% porzuca przyzwyczajenie w wieku 6 lat. Jeśli dziecko ciągle ssie kciuk, warto zacząć odzwyczajać je od nawyku w wieku 5 lat, przed rozpoczęciem wyrzynania się zębów stałych. Rezygnacja z odstawienia ssania kciuka może mieć znaczący wpływ na zgryz dziecka. Skala problemu będzie zależała od czasu trwania nawyku oraz intensywności i częstotliwości ssania kciuka. Najczęściej ssanie kciuka prowadzi do wychylenia zębów górnych przednich do przodu – stają się one bardziej wystające oraz do przechylenia w stronę języka zębów dolnych. Długotrwałe ssanie kciuka może mieć wpływ na formowanie kości szczęk – górna szczęka może być znacznie wysunięta do przodu, w stosunku do szczęki dolnej lub może wystąpić zwężenie górnej szczęki w stosunku do żuchwy, co prowadzi do powstania zgryzu krzyżowego. Zgryz krzyżowy występuje kiedy zęby w szczęce znajdują się za zębami w żuchwie i taki stan zwykle prowadzi do niechcianych zaburzeń w rozwoju twarzy. Czasami ssanie kciuka, przez zaburzenie kształtowania podniebienia może mieć negatywny wpływ na żucie, połykanie i mowę.
Jak zatem zachęcić dziecko do zaprzestania ssania kciuka? Kluczowe jest znalezienia źródła problemu, czyli obserwacja dziecka i stwierdzenie w jakich sytuacjach ssie ono kciuk. Część dzieci robi to w sytuacjach stresowych, żeby się uspokoić, inne robią to bezmyślnie. Dzieci są różne i różnie reagują na zmiany, podsuwamy kilka pomysłów, które mogą okazać się pomocne w walce z ssaniem kciuka.
