Kiedy u dziecka powinny pojawić się stałe zęby?

facebook linkedin

Większość dzieci traci pierwszy ząb mleczny około 6 roku życia ( choć może się to wydarzyć wcześniej lub później) i Wróżka Zębuszka odwiedza je do 12-13 roku życia. Rodzice chcą wiedzieć kiedy dokładnie w jamie ustnej dziecka pojawią się stałe zęby. Czas wyrzynania u dzieci w każdym przypadku może być inny – czasami stały ząb pojawi się w jamie ustnej po tygodniu od momentu kiedy wypadł ząb mleczny, innym razem trzeba będzie na niego poczekać nawet pół roku.


Jeśli ząb wyrzyna się bardzo powoli, lub minęło więcej niż 6 miesięcy i wciąż nie jest widoczny w jamie ustnej, warto umówić się na wizytę u ortodonty. Poniżej przedstawiamy kilka przyczyn opóźnionego wyrzynania stałych zębów.

1. Wczesna utrata mlecznych zębów
Zęby mleczne są bardzo ważne. Jedną z ich głównych ról jest utrzymywanie miejsca dla zębów stałych. Najlepsza sytuacja ma miejsce, kiedy ząb stały wyrzynając się wypycha ząb mleczny. Kiedy ząb mleczny utracony jest wcześnie, z powodu urazu lub próchnicy, szanse na bezproblemowe wyrznięcie się zęba stałego znacznie spadają. Jeśli w miejscu utraconego zęba mlecznego nie pojawi się utrzymywacz przestrzeni, zęby sąsiadujące z luką zaczną się do niej przesuwać. Może to powodować wsytępowanie nieprawidłowości zębowych – stłoczeń. Czasami, zaburzenie jest tak duże, że dochodzi do zatrzymania wyrzynania zęba i zostaje on „uwięziony” w kości lub wyrzyna się tylko częściowo. Zdarza się, że taki zatrzymany ząb trzeba usunąć. Aby uniknąć tego typu sytuacji, należy dbać o higienę jamy ustnej dziecka, regularnie zabierać je na wizyty u dentysty oraz pilnować by dziecko ubierało ochraniacz na zęby kiedy uprawia sport.

2. Brak miejsca w szczęce
Innym problemem pojawiającym się przy wyrzynaniu zębów, jest zbyt mała ilość miejsca w łuku zębowym. Rodzice panikują, kiedy widzą szpary między zębami u małych dzieci, ponieważ boją się, że zostaną one na zawsze. Szpary zmniejszają ryzyko stłoczenia zębów w przyszłości – stałe zęby są większe niż mleczne. Brak szparr w uzębieniu mlecznym sugeruje zatem stłoczenia w uzębieniu stałym. Kiedy szczęka lub żuchwa są zbyt małe, a zęby duże pojawiają się problemy ze stłoczeniami i zatrzymanymi zębami. Istnieją aparaty, które pozwalają na zwiększenie ilości miejsca w łuku zębowym i działają u dzieci, które wciąż rosną.

3. Problemy z kierunkiem wyrzynania
Czasami zęby zmieniają kierunek wyrzynania nawet kiedy mają bardzo dużo miejsca. Rodzice zauważają wtedy brak zęba stałego lub krzywo ustawione zęby stałe w pobliżu. Czasami konieczna jest ekstrakcja zęba mlecznego, w celu utrzymania przez stały ząb prawidłowego toru wyrzynania.

4. Brak zawiązków zębów stałych
Wrodzony brak zawiązków zębów stałych występuje stosunkowo często. Zwykle dotyczy on zębów trzecich trzonowych ( tzw. Ósemek) , ale u części ludzi brakuje jednego lub obu siekaczy bocznych górnych ( tzw. Dwójek) czy drugich przedtrzonowców ( tzw. Piątek). Jest to uwarunkowane genetycznie i może występować rodzinnie.
W przypadku braku zawiązka, ząb stały nigdy się nie rozwija. Ząb mleczny tkwi na swoim miejscu tak długo jak to możliwe, następnie u dorosłych może zostać zastąpiony przy użyciu mostu czy implantu.
W zależności od planu leczenia, aparat ortodontyczny może zamknąć szpary w przypadku braku zawiązków zębów lub utrzymać przestrzeń przed wkręceniem implantów.

5. Zęby nadliczbowe
Dużo rzadziej występującą przeszkodą, stojącą na drodze wyrzynających się zębów są zęby nadliczbowe. Zęby nadliczbowe to zęby dodatkowe, których występowanie może być związane z rozszczepem podniebienia czy zespołem Gardnera ale nie musi. Takie dodatkowe żeby pojawiają się w różnych miejscach łuku zębowego i potrafią blokować wyrzynanie zębów stałych. W zależności od przypadku plan leczenia może się różnić, jednak zwykle zawiera on ekstrakcję zęba nadliczbowego. Zęby, których położenie zostało zmienione przez obecność dodatkowego zęba, można odpowiednio ustawić za pomocą aparatu ortodontycznego.

6. Primary failure of eruption
Primary failure of eruption (PFE) to inaczej pierwotne problemy z wyrzynaniem zębów. Diagnozowane są kiedy zęby nie mają przeszkód na drodze wyrzynania a mimo to nie wyrzynają się, lub wyrzynają się tylko częściowo. PFE ma podłoże genetyczne. Kiedy dotyczy kilku zębów, leczenie może trwać kilka lat i obejmować procedury chirurgiczne i ortodontyczne.

Innym problemem może być występowanie ankylozy, czyli zrośnięcia zęba z kością. Metody leczenia są rożne – pozostawienie zęba w jego miejscu i odbudowa estetyczna, ortodoncja wspierana chirurgią czy ekstrakcja i uzupełnienie luki przez protetyka.

Większość z przedstawionych sytuacji nie występuje zbyt często i w dużej mierze podlega leczeniu. Warto zgłosić się z dzieckiem około 7 roku życia celem przeprowadzenia wnikliwego badania ortodontycznego.

wróć